Barlómur grasekkilsins...

Það er nokkuð ljóst að skrápurinn á skallanum á manni er búin að fá sig fullsaddan af þessu grillveðri sem hefur verið að hrella okkur suðvesturhornsbúa upp á síðkastið. Maður þarf að nota sölarvörn í kjarnorkuvera-klassanum til að verða ekki eins og ofgrilluð lambakótiletta. Þetta er nú meira ástandið... ef það hefði rignt á okkur þennan góðviðristíma, þá væri ég að grumpa yfir því.... Hástöfum! Það er annaðhvort of heitt.... eða kalt... eða myndin á veggnum er skökk... þvottavélin náði ekki blettinum úr flíkinni... vöðvabólgan í herðunum er að drepa mig...  Hvað sem því nú líður, þá held ég að meginuppistaðan í uppskriftinni að þessu bölsóti í mér sé bara það að ég sakna konunar og krakkana! Konan kemur heim frá Ameríkunni rétt fyrir brúðkaupsafmælið okkar (sem er 8. júlí) og svo koma krakkarnir strax eftir helgi. Þá ætti allt að verða eðlilegt aftur.... nema kanski helv** veðrið... myndin á veggnum... þvottavélin... vöðvabólgan.....