Þegar öllu er á botnin hvolft...

...þá er þetta allt voðalega einfalt. Rétt eins og hvert annað heimili sem þarf að halda útgjöldum sínum innan ramma þeirra tekna sem er aflað, þá á það nákvæmlega sama við um hið stóra heimili sem Ísland er.

 

Maður getur verið þakklátur fyrir það sem við þó eigum; Sjávarútveginn, áliðnaðinn og aðrar framleiðslugreinar sem skila tekjum í hús... og þökk sé öllum æðri máttarvöldum að ákveðinni elítu hefur ekki tekist það ætlunarverk sitt að ganga af íslenskum landbúnaði dauðum ennþá með því að flytja inn “ódýr” matvæli að utan! Hvar værum við stödd í dag ef það væri raunin?

 

Ef maður tekur sér stöðu aðeins fyrir utan írafárið sem er í gangi í þjóðfélaginu í dag og horfir með köldum kolli á það sem hefur, er og getur gerst, þá er þetta allt voðalega einfalt og skiljanlegt.

 

Við þurfum að afla tekna fyrir þjóðarbúið. Þeim tekjum þurfum við að verja til innflutnings nauðsynja, uppbyggingu velferðar og innviða þjóðfélagsins. Þetta er bara debet og kredit. Ef við eyðum meira en við öflum, þá þurfum við að taka lán fyrir því. Hvar? Jú, erlendis og það þarf að greiða þau lán... með þeim tekjum sem við öflum.

 

Er ekki bara komin tími til að við gerum okkur grein fyrir því að við verðum að taka þeim skelli sem er framundan... við verðum að losna undan því helsi sem þessi Jöklabréf eru, leyfa þeim að fara sem munu fara. Krónan mun falla! Jafnvel skítfalla! Verðbólga mun rjúka upp og ef ekkert verður að gert þá munu fyrirtæki og heimili standa í rjúkandi rúst á eftir. Sumir hagfræðingar hafa bent á leiðir til að koma í veg fyrir það með því að hugsa út fyrir hin hefðbundna ramma. Því að ef stórkostlegt greiðslufall verður, þá mun allt bókstaflega fara til helvítis. Þess vegna verða ráðamenn að hugsa út fyrir hin hefðbundnu viðmið.

 

Þegar þessi flótti fjármagns spákaupmanna verður afstaðin, þá stöndum við væntanlega á brókinni með tæmda sjóði, fossblæðandi krónu og skuldug upp fyrir haus. En þá hefst líka endurreisnin. Við munum fá okkar gjaldeyristekjur, við munum vonandi fá fyrirgreiðslu fyrir frekari uppbyggingu hér á landi (sættum okkur við það að við verðum að nýta okkar auðlindir ef við ætlum yfirhöfuð að búa hér á landi). Það eina sem getur réttlætt tímabundin viðskiptahalla við útlönd er ef á sér stað uppbygging á starfsemi sem mun afla tekna... sem borga til baka þennan halla á skömmum tíma.

 

Við verðum einfaldlega að sætta okkur við það að lífskjör okkar byggjast upp á þeim tekjum sem við öflum, en ekki þeim lánum sem við getum slegið. Gengi krónunar kemur til með að jafnast og að lokum mun hún verða þess virði sem hún er... í jafnvægi við framboð og eftirspurn. Ef þorsti okkar eftir erlendum varningi verður mikill, þá mun hún falla, ef við hugsum eins og hagsýnar húsmæður, þá mun hún styrkjast og standa undir þeim styrk.

 

Ég er orðinn þreyttur á því karpi sem á sér stað í þjóðfélaginu, þar sem hver á fætur öðrum ber af sér sök og bendir eitthvert annað. Ég er orðinn þreyttur á orðagjálfri og lýðskrumi sem sumir pólitíkusar hafa stundað að undanförnu, þvaðri sem  á sér enga stoð í raunveruleikanum. Það kom berlega í ljós í fréttum RÚV í kvöld að það verður engan afslátt hægt að fá frá fiskveiðistefnu ESB. Innganga mun taka allt að fjórum árum og Evran er ennþá fjarlægari sakir þeirrar stöðu sem fjármál Íslands eru í.

 

Það er óábyrgt að slá þessu ryki í augun á fólki. ESB er engin töfralausn, þvert á móti þá er ég sannfærður um að okkur sé mikið betur borgið að standa utan þess núna sem fyrr og líka í nánustu framtíð. Við höfum enga samningsstöðu gagnvart ESB, og þar að auki held ég að við höfum ekki þann samningaþrótt sem þarf til í viðræður við þursinn í Brüssel.

 

Verum stolt af því að vera íslendingar, og sýnum það í verki. Fjallkonan á það inni hjá okkur.