Verðum við alltaf jafn hissa?

Það var nú gott að blessuð konan "hlaut einungis beinbrot" og sjúkraflutningamaðurinn eymsli í síðu, því þarna hefði getað farið illa.

En núna þegar Maðurinn með Umferðar-Ljáinn er búinn að taka sinn fyrsta toll í ár (mínar dýpstu samúðarkveðjur til aðstandenda),  þá fyllist maður ákveðinni bölsýni og vantrú á okkur íslendinga sem ökumenn.

Ég á leið um Hellisheiði á hverjum degi og því blasir við mér skiltið ljóta með tölu fallina í umferðinni. En það blasir ýmislegt fleira við mannai; ökulag sem teldist hættulegt við akstur klessubíla í tívolí, Gáleysi sem fær Viggó Viðutan til að virka einbeittur og skýr, hraðakstur þar sem ætla mætti að viðkomandi væri að missa af eigin jarðaför... og þetta á sér stað í hvaða færi sem er!

Siðast núna í kvöld þá var einn jeppi runninn af veginum.... öfugu megin að sjálfsögðu... sem betur fer var enginn mætandi bíll, en þetta hefur verið hressilegt högg á bílinn. Einhver snillingur ók aðeins of hratt niður Skíðaskálabrekkuna og fór hana í sankölluðu stór-svígi, því BREMSANDI hjólförin láu þvers og kruss niður alla brekkuna og þá meina ég þvert á milli rekkverka niður alla helv... brekkuna. Svo sá maður hjólför hér og þar útaf veginum, rekkverkið á 1+2 kaflanum í Svínahrauninu búið að taka smá smell af einhverjum stjórnlausum bíl (hefur eflaust forðað því að viðkomandi varð að húddskrauti hjá mætandi vegfarenda.

Fyrirgefið að maður verði fúll, en hvernær ætlar fólk að læra að aka eftir aðstæðum. Það gæti haldið skiltinu ofan við Litlu-Kaffistofuna óbreyttu lengur.

Farið varlega í umferðinni.

Bílslys á Suðurlandsvegi